از دیرباز مشکلات بینایی برای انسان ها یک واقعیت انکار ناپذیر بوده و برای قرن ها عینک و پس از آن لنز تنها راه حل های در دسترس مردم شناخته می شدند. اولین عینک در قرن سیزدهم ساخته شد و اولین لنز های تماسی نیز در سال 1888 به کمک افراد کم بینا آمدند. پس از گذشت سالیان و پیشرفت علم و تکنولوژی، در دهه‌ی 1970 استراتژی های درمانی نوینی مثل عمل لیزیک چشم اختراع شدند.

این فن آوری نوین لیزر چشم تا به امروز در حال پیشرفت بوده و هنوز هم برای به حداقل رساندن عوارض مربوط به خود در حال ارتقا یافتن است. ما در ادامه راجع به تاریخچه‌ی عمل لیزیک چشم صحبت می‌کنیم و خواهیم دید این استراتژی درمانی لیزری چه تغییراتی را تجربه کرده است.

تاریخچه‌ی عمل لیزیک چشم

تحقیقات مربوط به جراحی های لیزری چشم در دهه‌ی 1970

داستان عمل لیزیک چشم مدت ها قبل از انجام اولین عمل خود، در سالن های تحقیقاتی دانشگاه ها و مشاغل بزرگ آغاز شد. در اواخر دهه‌ی 1970، روشی به نام رادیال کراتوتومی (RK) که شباهت زیادی با لیزیک دارد، در کشور ایالات متحده انجام شد. پس از آن پیشرفتی بزرگ در سال 1980 در راستای فهمیدن این که لیزر اگزایمر، که در ابتدا برای تولید تراشه های کامپیوتری استفاده می شد، می تواند بافت زنده را بدون ایجاد هیچ گونه آسیب حرارتی ای حذف کند، رخ داد. در سال 1985 آقای استیون تروکل از دانشگاه کلمبیا، در این باره مطالعه‌ای کلیدی را منتشر کرد. در این مطالعه جزئیات اثربخشی لیزر اگزایمر برای انجام جراحی RK توضیح داده شد. این موضوع توانست به هموار کردن راه برای شکوفایی عمل لیزیک چشم کمک کند.

اولین اصلاح مشکلات بینایی به وسیله‌ی لیزر

اولین اصلاح مشکلات بینایی با استفاده از لیزر در سال 1988 انجام شد. زمانی که یک زن 60 ساله‌ی دارای مشکل جدی بینایی به جراح خود، مارگریت مک دونالد، اجازه داد اولین عمل کراتکتومی فتورفراکتیو یا پی آر کی (PRK) را روی چشم آسیب دیده‌ اش انجام دهد. جراحی PRK در سال 1991 در کانادا، و سپس در سال 1995 توسط کشور ایالات متحده تایید شد. این جراحی لیزری به همراه دیگر روش های مشابه خود مثل لیزیک و لازک، تا به امروز نیز مورد استفاده قرار می گیرند.

توسعه‌ی جراحی لیزیک چشم

نتایج مثبت اولین جراحی PRK کمک کرد تا این روش درمانی به بازار های گسترده‌تر برسد. در این حال چشم پزشکان اروپایی، Ioannis Pallikaris و Lucio Burrato مشغول کار بر روی روش‌های بهینه‌سازی جراحی لیزر چشم بودند. آنها متوجه شدند ایجاد "فلپ" در قرنیه، در به حداقل رساندن ناراحتی پس از عمل جراحی و سرعت بخشیدن به روند بهبودی کمک می‌کند. ایجاد فلپ به جراحان اجازه می دهد مشکلات بینایی را در منبع و ریشه‌ی خود برطرف کنند. علاوه بر این فلپ می تواند به عنوان یک بانداژ طبیعی برای کمک به بهبود روند بهبودی نیز تاثیر گذار باشد. این اکتشاف کارایی فلپ، شروع پیدایش عمل لیزیک چشمی بود که امروزه آن را می شناسیم. اجازه‌ی استفاده از لیزیک برای درمان مشکلات انکساری بینایی در کشور ایالات متحده در سال 1999 تایید شد.

چشم انداز جراحی لیزیک

در حال حاضر، به خاطر توسعه‌ی فناوری های جدید عمل لیزیک چشم همچنان در مسیر نوآوری و پیشرفت قرار دارد. اکنون بیماران می توانند گزینه های منحصر به فردی از این عمل مانند لیزیک بدون تیغه، لیزیک سفارشی و... را انتخاب کنند. در لیزیک بدون تیغه به جای استفاده از تیغه برای ایجاد فلپ، از لیزری مخصوص استفاده می شود. در لیزیک سفارشی نیز قبل از انجام عمل نقشه‌ی راهی از قرنیه‌ی چشم بیمار ساخته می شود. با انجام این کار عمل لیزیک برای اصلاح مشکلات منحصر به‌فرد چشم بیمار صورت می‌گیرد و به همین خاطر به آن سفارشی اطلاق می‌شود.