کور رنگی یک اختلال ارثی است که ژن های زیادی در ایجاد آن دخیل هستند. انواع آن شامل کور رنگی قرمز-سبز، کور رنگی زرد-آبی و کوررنگی کامل میباشد. شیوه های تشخیص بد رنگ بینی یا کور رنگی و راه های درمان آن متنوع بوده و راه های درمان شامل استفاده از عینک، لنز و ژن درمانی میباشد.

بررسی تشخیص بد رنگ بینی یا کور رنگی و راه های درمان آن

کور رنگی یک اختلال ارثی است که در این اختلال فرد قدرت تشخیص برخی از رنگ ها را ندارد و این افراد بعضی از رنگ ها را بصورت طیفی از رنگ های سیاه و خاکستری میبینند. برای تشخیص بد رنگ بینی یا کور رنگی و راه های درمان آن بهتر است ابتدا با انواع کور رنگی آشنا شویم. کور رنگی انواع زیادی دارد و معمولترین نوع آن عدم تشخیص رنگ قرمز و سبز از همدیگر است. بروز این اختلال در مردان شایع تر و حدود 8 برابر بیشتر از زنان میباشد. کور رنگی علاوه بر وراثت ممکن است بر اثر بیماری های شبکیه یا عصب بینایی و یا سایر بیماری های چشم ایجاد شود. کور رنگی میتواند باعث مشکلات بینایی در کودکان و بزرگسالان شود. علت ایجاد کوررنگی عدم پاسخ سلول های شبکیه به طول موج های گوناگون میباشد. سلول های گیرنده نوری استوانه ای و مخروطی هستند که سلول های مخروطی مسئول تشخیص رنگ هستند. انواع مختلف کور رنگی شامل عدم تشخیص بین رنگ قرمز و سبز و همین طور آبی و زرد میباشد اما افراد دیگری وجود دارند که به طور کلی از دیدن رنگ ناتوان هستند این افراد کور رنگی کامل دارند و تشخیص تمام رنگ ها برایشان سخت میباشد. برای تشخیص نوع کوررنگی یک آزمون برای مشکل بینایی توسط پزشک انجام میشود باید در نظر داشت که اگر فردی به طور ناگهانی دچار مشکل تشخیص در دیدن رنگ شود باید سریعاً به پزشک مراجعه کند زیرا چنین نشانه ای گاهی ممکن است به علت یک مشکل بینایی زمینه ‌ای باشد. برخی بیماری ها ممکن است تقویت‌کننده و یا تشدید تشدید کننده کور رنگی باشند از جمله این بیماری ها بیماری میتوان به پارکینسون، آب مروارید، سندرم کالمن و نوروپاتی اپتیک ارثی لبر اشاره کرد. بررسی تشخیص راه های تشخیص بد رنگ بینی یا کور رنگی و راه های درمان آن باید متناسب با علت کور رنگی باشد. اگر بیماری های زمینه ای ایجاد کننده آن باشد باید بیماری زمینه ای ابتدا بررسی شود. برای مثال بیمارانی که در اثر آب مروارید دچار کور رنگی میشوند پس از عمل آب مروارید این اختلال اصلاح خواهد شد. بیماری نوروپاتی اپتیک ارثی لبر باعث اختلال در تشخیص رنگ قرمز و سبز میشود که در مردان شایع تر میباشد. بیماری زمینه ای دیگر سندروم کالمن است که میتواند منجر به کور رنگی شود. برخی داروها نیز ممکن است باعث کور رنگی شوند. برای مثال مصرف تیاگابین ممکن است تا ۴۱ درصد قدرت تشخیص رنگ را کاهش  دهند.

تشخیص بد رنگ بینی یا کور رنگی و راه های درمان آن،  نقش عینک و لنز در درمان

انواع کور رنگی در سه دسته کور رنگی قرمز-سبز، کور رنگی آبی-زرد و کور رنگی کامل یا آکروموپسی میباشد. کور رنگی قرمز-سبز خود شامل چهار نوع دوترانومالی، پروتانومالی، پروتانوپیا و دوترانوپیا میباشد. شیوه های تشخیص بد رنگ بینی یا کور رنگی و راه های درمان آن متنوع هستند ولی هیچ کدام درمان قطعی برای این اختلال محسوب نمیشوند بلکه به بهتر شدن دید کمک میکنند. روش های درمان کور رنگی شامل استفاده از عینک، لنز و ژن درمانی میباشد. عینک روش درمانی قطعی نمیباشد ولی میتواند به بهتر شدن دید و قدرت تشخیص کمک کند. لنز ها نیز مانند عینک میتوانند طول موج های خاص را جذب کرده و بهبود تشخیص کمک کنند. روش درمانی دیگر شامل ژن درمانی است که یک روش موثر و بی خطر است. این روش بر اصلاح ژن های درگیر در این اختلال استوار است که ژن های سالم با یک حامل ویروسی بی ضرر متصل و به چشم بیمار تزریق میشود. این ژن سالم منجر به تولید پروتئینی میشود که در دوران بیماری فرد تولید نشده است. نتایج درمانی این روش موفقیت آمیز و بدون عارضه گزارش شده است. این روش مسیر امیدوار کننده ای برای پزشکان جهت درمان نابینایی فراهم کرده است.